تو با تمــام مهربانی هایتــ زیباتریــن معصــوم دنیایــی .
مــن خــــدایی را می شناســم که ابر رحمــتــش به زمین و زمان باریده.
اما یکــی ســپاسش می گوید و هــزاران نفر کـــفـــر.
چرا می پنـــداری بهتر از خــدا تو را قـــدردانی می کننــد؟
پس نـــرنج از ناســپاسی شان و برای شــادیشان بــکــوش.
با مهربانی، روحــت آرام می گیرد .تو با مهـــرت بــال و پر می گیــری .
خوبـی دلیل جــاودانی تــو خواهـــد بـــود .